Gisteren begon de giro

met een ploegentijdrit in Turijn. HTC vlamde naar de overwnning. Vandaag etappe 2. Een vlakke voorspelbare rit. Een lange vlucht, het peloton draait warm, staat op en pakt de vluchters. Cavendish wint. Vandaag ook de eerste van twee partijtjes Twente tegen Ajax. Tom heeft een Ajax bal. Tom speelt met zijn bal in de woonkamer. Het is een klein maatje, rood met wit en op ieder wit vlakje staat het (commercieële) logo van Ajax geprint. Die bal heeft hij van Piet gekregen. De Vlaming die het buurtlokaal draait en een goeie vent. Ik leg de laatste hand aan het ontbijt op bed, roep Tom en samen gaan wij naar de slaapkamer. Ik draag het dienblad, Tom z'n bal. Ik lig op bed, Tom en z'n moeder eten het ontbijt. Ik bestudeer de bal. Op één van de vlakjes staat: "Official Ajax Product". In dik gedrukte letters: "No Child labour involved". Ik kijk naar Tom. Hij dompt zijn croissant met kaas in de rozebotteljam en krijgt een kusje op z'n bol van zijn moeder. Ik kijk weer naar de bal. In kleine letters staat er: "Made in Pakistan". De dik gedrukte letters lopen leeg.

De wereld is verdeeld in in jongentjes die ballen maken en jongentjes die met ballen spelen. Wesley Sneijder speelt met de bal. Hij klaagt in interviews. Hij voelt zich dan ondergewaardeerd. Ik zie dan een klein ventje dat de hele dag loopt te ballen, in z'n Hummer stapt en de rest van de dag en nacht op Yolanthe gaat liggen. Wesley is een verwend kreng. De uitersten van de bal. De misère van het pakistaanse jongentje, de Hummer van Wesley. Je kan er maar het beste ergens in het midden zitten. Ik kijk naar Tom. Hij speelt met z'n eten. Hij heeft geluk.